AVRUPA BİRLİĞİ (AB) VE TÜRKİYE’DEKİ ATIK YÖNETİMİ UYGULAMALARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Dünyadaki hızlı ekonomik büyüme, teknolojik gelişme, sanayileşme, kentleşme, nüfus artışı ve refah seviyesinin yükselmesi üretilen atık miktarında artışa neden olmaktadır. Atık miktarının artmasına ilişkin sorunlar, atıksız veya olabildiğince az atıklı üretimi ve tüketimi amaçlayan atık yönetimi yaklaşımını gerektirmektedir. AB’de kullanılan kaynakların yaklaşık üçte birinin atığa ve emisyona dönüşmesi, 2020'ye yönelik tahminlerin kaynak kullanımının artmaya devam edeceğini göstermesi neticesinde; Sürdürülebilir Kalkınma Stratejisi, 6. ve 7. Çevre Eylem Planları ile verimli kaynak kullanımı ve atığa verilen önem artmıştır. AB atık yönetiminde; düzenli depolama, kompostlama, geri dönüşüm, geri kazanım, yakma, atıklardan enerji üretimi teknolojileri geliştirme, uygulama ve eğitim yöntemleri ile çevreyi korumaya yönelik iyi uygulama örneklerini oluşturmuşlardır. Türkiye’de ise Eurostat verilerine göre 2012 yılı toplam atık miktarı 1.013.226 (binton/yıl) olup atık yönetimine ilişkin düzenlemeler; AB Direktifleri doğrultusunda geliştirilmiş ve ülke şartlarına uygun yönetmelikler yayımlanmıştır. Türkiye’de yakma, kompostlama, düzenli depolama gibi yöntemler bazı kentlerde kullanılmaya başlamakla beraber, katı atık sorunları yeterince çözülmüş görünmemektedir. Bu çalışmada, AB ve Türkiye’deki atık yönetimi uygulamaları karşılaştırılarak, değerlendirilecektir.