Kur’an’ın Suyu Esas Alan Yaklaşımlarının Çevre Duyarlılığı Açısından

Kur’an’da “su” ile ilişkilendirebileceğimiz epeyce kavram geçmektedir. Kur’an’ın bu bağlamdaki mesajlarını suyun “Yaşam kaynağı olması”, “İnsan için bir imtihan vesilesi kılınması”, “Dünyada ve ahirette ceza ve mükâfat aracı olarak nitelenmesi” gibi ana başlıklar altında tasnif edebiliriz. Bu mesajların genel amacının su çerçevesinde dile getirilen tasvirlerle Allah’ın ve ahiretin varlığını insanlara anlatmak olduğunu söyleyebiliriz. Ancak Kur’an’ın su bağlantılı mesajlarının Müslümanın çevre duyarlılığı açısından değerlendirilmesi gerektiği kanaatindeyiz. Kur’an’ın birçok mesajında olduğu gibi su merkezli anlatımlarında da bireysel ve toplumsal sorumluluğa doğrudan uyarı ve yönlendirmeler mevcuttur. Bunlardan birisi de, O’nun birliğine ve âhiretin varlığına delil olacak incelikleri içinde barındıran ekolojik dengeyi anlamaya yönelik çaba gösterme talebidir. Allah’ın “taakkul”, “tedebbür”, “tezekkür” tavsiyelerinin yerine getirildiği şuur boyutudur. İbadet ve kulluk şuuru içerisinde değerlendirilmesi gereken bir sorumluluk duyarlılığıdır. İşte biz tebliğimizde, Kur’an’ın su bağlamında verdiği mesajların Müslüman birey veya topluma açtığı sorumluluk alanına dikkat çekmeye çalışarak çevre konusunda duyarlılık bilinci oluşturma çabalarına katkı sağlamaya çalışacağız. Aslında bu aynı zamanda, modern bilimin ekolojik denge olarak nitelediği şeyin ayrıntılarına, hassas noktalarına ve bu dengelerin yaşam açısından taşıdığı değere nüfuz etme önceliğini bizim üstlenmemiz gerektiği çağrısıdır. Bunların Müslüman için sıradan görev olmanın ötesinde inançla bağlantılı sorumluluk alanları olduğu uyarısıdır.