Ekolojik Kötülük ve Eleştirisi

Bazı bilim adamı ve düşünürlere göre evren saçma, anlamsız ve rastgele oluşmuş bir yapıdır. İnsan ise, bu evrene rastgele atılmış bir varlıktır. Bu yüzden, o, burada yapayalnız, çaresiz bir durumdadır ve evrene yabancıdır. Bu bakımdan, insan ile evren arasında tam bir karşıtlık ve düşmanlık söz konusudur. Biz, bu görüşlerin bu günkü çevre felaketinde oldukça önemli bir rol oynadığı kanısındayız. Daha doğrusu, bu görüşler insanlığın çevre anlayışını olumsuz bir şekilde etkileşmiş görünmektedir. Bu bildiride, bu görüşler, dini, ahlaki ve felsefi bakından eleştirilecek ve şöyle bir sonuca varılacaktır: İnsan-evren arasında düşmanlık değil, bir ittifak, ciddi bir uyum ve denge vardır. İnsan, bu evrenin önemli bir parçasıdır. Evren olmadan insanın varlığından ve varlığını sürdürmesinden söz edemeyiz. Aynı şekilde insan olmadan da evrenin bir anlamı, önemi ve değeri olamaz. Burada insan-evren ve Tanrı arasında karşılıklı ve sıkı bir ilişki vardır. Ancak böyle bir anlayış çerçevesinde ciddi bir çevre bilinci inşa edilebilir.