ÇEVRE KORUMADA HUKUKUN ROLÜ

Enstein tarafından en basit haliyle “benim dışımdaki her şey çevredir” diye tanımlanan çevrenin korunması hususu, üzerinde önemle durulması gereken konulardan biridir. 21.yüzyılda yaşanan çevre sorunlarının birçoğunun nedenlerinin başlangıcı oldukça uzun yıllara dayanmaktadır. Geçmişten günümüze süreklilik arz etmeye başlayan hava kirliliği, su kirliliği, nüfus artışı ve çarpık kentleşme, ormanların tahribi, küresel ısınma, yok olan flora ve fauna gibi çeşitli çevre sorunları, çevrenin korunması konusunda hukuka duyulan ihtiyacı daha belirgin hale getirmiştir. Çevre koruma konusunda genellikle kamu hukuku, ceza hukuku ve idare hukuku kurallarından yararlanılmaktadır. Bunun haricinde çevre ile ilgili sorunlar sınır tanımayan sorunlar olduğu için uluslararası hukuk da çevre koruma da önemli bir yer tutmaktadır. Bu hukuk dallarının yanı sıra çevre hukukunun son yıllarda kendine has, özel bir hukuk dalı olarak ortaya çıktığı da söylenmektedir. Hukuksal yollarla çevre korumada başvurulan temel yaklaşım elbette ki yasal düzenlemelerdir. Diğer bir deyişle, kanun, tüzük, yönetmelik, yönerge vb. gibi hukuk normları ile çevrenin korunması, çevreye verilecek zararın en aza indirilmesi için alınacak önlem ve tedbirler için kurallar konulmasıdır. Bu bildiride çevre korumada hukukun oynadığı rol üzerinde öncelikle Türk çevre mevzuatı ve taraf olduğumuz uluslararası sözleşmeler ortaya konularak durulacak, ardından mevcut mevzuatın çevre korumada yeterliliği ve etkinliği üzerine değerlendirmeler yapılacaktır.