İSLAM’IN PENCERESİNDEN ÇEVRE ETİĞİ VE MUTLULUK İLİŞKİSİ

İnsanoğlunun doğa ile olan ilişkilerinde etkili olabilecek her türlü tutum ve davranışları inceleyen kuramsal bir disiplin şeklinde ifade edebileceğimiz çevre etiği, insanın kendisi dışında kalan doğa ile ilişkisinin nasıl olması gerektiği üzerine kafa yormakta ve doğru davranışın ne olduğunu belirlemeye çalışmaktadır. Gerçekten çevre düzeninin olmadığı ve kirlendiği yani çevre etiğinin olmadığı bir ortamda insanın gerçek manada mutlu olmasından söz edemeyiz.Çevre etiği anlayışının temel ilkelerini İslam’da bulabiliriz. Zira İslamın temel hedeflerinden biri çevre bilinci ve ahlaki duyarlılıkları yüksek fertler yetiştirmektir. İslam, sadece inanç ve ibadet konularında fertlere birtakım görevler yükleyip de hayatın diğer alanlarını göz ardı etmemiştir. İslam, insan hayatının her yönüyle ilgili emirler, tavsiyeler ve uyarılar yapmaktadır. Dolayısıyla üzerinde duracağımız çevre etiği konusuyla ilgili birtakım emir, tavsiye ve uyarılarda da bulunmaktadır.Bu çalışmamızda önce Kur’an ve sünnet penceresinden çevre etiğinin neler olduğunu ele almak istiyoruz. Çünkü insan, dünyadaki yaşamında kendisini kuşatan, muhatabı olacağı varlıkları ve içinde bulunduğu ortamla ilgili bilgi sahibi olursa o ortam ve varlık ya da nesnelerle olan ilişkisine de o oranda özen gösterecektir. Buradan hareketle bu çalışmada İslamın, insanın yaşayacağı çevre ile ilgili sunduğu bilgilerden hareketle, onun mevcut ortamla kuracağı ilişkinin sağlıklı olmasına ve mutlu bir hayat sürmesine katkısı üzerinde durulacaktır.